شايد يك ايده جديد در مورد ماشين زمان به نسلهاي بسيار دور در آينده اين توانائي را بدهد تا به گذشته سفر كنند.

بر خلاف ايده هاي قبلي ، اين ايده جديد به موادي با خاصيتهاي غير عادي و موادي با اشكال تئوريك نيازي ندارد. اما اين ايده نوين هنوز به فناوري بسيار پيشرفته اي كه فراتر از دانش فعلي مي باشد نياز دارد. علاوه بر آن ، سئوالات عمده در مورد اينكه آيا اين ماشين زمان آنقدر ثابت و پايدار خواهد بود تا سفر واقعي به گذشته را ممكن سازد وجود دارند.

پژوهشگران ماشين زمان اغلب گرانش راا مورد كاوش و تحقيق قرار مي دهند. اساس ، گرانش زماني بوجود مي آيد كه ماده زمان و فضا را خم مي كند. پژوهش در خصوص سفر در زمان بر اساس خم شدن فضا-زمان تا حدي كه در واقع خطوط زمان به سوي خود برگردند و يك “حلقه” را تشكيل دهند قرار دارد. اين پديده با نام تخصصي ” منحني بسته مشابه زمان” شناخته شده است.

آموس اوري فيزيكدان نظري از انستيتوي فناوري حيفا مي گويد” ما مي دانيم كه خم شدن پديده اي است كه همواره اتفاق مي افتد. اما قصد ما اين است كه اين خم شدگي آنقدر قوي باشد و شكل خاصي ايجاد كند تا خطوط زمان تشكيل حلقه هاي بسته را بدهند. ما تلاش داريم تا دريابيم كه آيا امكان دستكاري و تغيير فضا-زمان براي بوجود آوردن اين حلقه ها ممكن مي باشد يا خير.

بسياري از دانشمندان در مورد احتمال مسافرت در زمان ترديد دارند. براي مثال ، تصور بر اين است كه ماشين زمان معمولا به شكل غير عادي از ماده به نام ” غلظت انرژي منفي” نياز دارد. اين چنين ماده اي خواص غير معمول و عجيبي دارد: زمانيكه هل داده شود در جهت مخالف ماده معمولي حركت مي كند. از لحاظ نظري يك چنين ماده اي مي تواند وجود داشته باشد اما اگر هم وجود داشته باشد مقدار آن آنقدر كم است كه براي ساخت ماشين زمان كافي نيست.

تحقيقات اوري پيشنهاد مي كند كه ماشين زمان بدون ماده غير عادي نيز ممكن مي باشد كه بدين ترتيب يكي از موانع سفر در زمان را بر مي دارد. پژوهش وي با چاله اي حلقه مانند آغاز مي شود كه در ميان يك گوي از ماده عادي پيچيده و پوشانده شده است.

درون اين خلا حلقه مانند ، مي توان با استفاده از ميدانهاي گرانشي متمركز فضا-زمان را بر روي خودشان خم كرد تا يك منحني بسته مشابه با زمان ايجاد كنند. براي برگشت در زمان ، مسافر مي بايد با سرعت درون اين حلقه چرخانده شود تا با هر “دور” به زمان دورتري برگردد.

اوري مي گويد” اين ماشين همان” فضازمان” است. اگر ما بتوانيم يك ناحيه از فضا را با يك چنين خميدگي ايجاد كنيم كه قادر باشد خطوط زمان را به هم نزديك كند ، نسلهاي آينده مي توانند به گذشته برگردند و از زمان ما ديدن كنند.

اوري تاكيد مي كند كه اين ماشين با يك محدوديت عمده روبرو خواهد بود: اين ماشين نمي تواند به زمان قبل از ساخت خود مسافرت كند”.

برخي موانع بر سر راه اساخت اين ماشين وجود دارند. ميدانهاي گرانشي براي ايجاد چنين منحني مشابه زمان مي بايد بسيار قدرتمند باشد. به عبارت ديگر مي بايد تقريبا مشابه يك سياهچاله باشد.

اوري مي گويد ” ما هنوز روشي براي ايجاد چنين ميدانهاي گرانشي پر قدرتي در دست نداريم و همچنين روشي براي دستكاري و تغيير اين گونه ميدانهاي گرانشي در دسترس نيست.
وي ادامه مي دهد كه تغيير اين ميدانها مي بايد با دقت بسيار بالا و خاصي انجام گيرد تا محيطي پايدار ايجاد گردد. زيرا هر گونه انحراف حتي در اندازه اي بسيار كم و كوچك باعث اختلال در ميدانهاي گرانشي ديگر مي شود.

جزئيات بيشتر:http://www.msnbc.msn.com/id/20360859

منبع:Physical Review D وSpace News وMSN news

 

منبع Space News
نویسنده فرشید کریمی
Article from: parssky.com